یادگیری-مهارت‌های-بزرگ‌ترها

تحقیقات جدید: آیا کودکان واقعاً در یادگیری مهارت‌های جدید بهتر از بزرگ‌ترها هستند؟

برخلاف باور عمومی، کودکان در یادگیری مهارت‌های جدید از بزرگ‌ترها بهتر نیستند. در واقع، بزرگ‌ترها به نظر می‌رسد که سریع‌تر از کودکان یاد می‌گیرند، اما همچنین تمایل دارند که سریع‌تر فراموش کنند. در این راستا، خواب بهتر به نفع کودکان به نظر می‌رسد. این نتیجه‌گیری یک مطالعه جدید از دانشگاه کپنهاگ است.

به طور کلی، اعتقاد بر این است که کودکان مهارت‌های حرکتی جدید را سریع‌تر از بزرگ‌ترها یاد می‌گیرند، چه در تسلط بر شیب‌ها یا پارک‌های اسکیت، یادگیری زبان‌های جدید، انجام چرخش‌ها یا یادگیری حرکات رقص جدید از رسانه‌های اجتماعی. «در ادبیات علمی و کتاب‌های درسی مختلف، فرض بر این است که کودکان در یک بازه سنی خاص – از حدود هشت سالگی تا بلوغ – در یادگیری مهارت‌های جدید بهتر از بزرگ‌ترها هستند. این اغلب به عنوان یک ‘عصر طلایی برای یادگیری مهارت‌های حرکتی’ توصیف می‌شود، ولی هیچ مبنای فیزیولوژیکی واقعی برای این به اصطلاح عصر طلایی وجود ندارد»، می‌گوید یسپر لوندبی-یونسون، استاد مشارک در بخش تغذیه، ورزش و علوم ورزشی دانشگاه کپنهاگ و رئیس بخش «حرکت و علوم اعصاب».

باور عمومی در مورد اوج یادگیری حرکتی در سنین قبل از بلوغ، محققان را به تحقیق درباره چگونگی تأثیر تفاوت‌های سنی در سیستم عصبی مرکزی بر یادگیری مهارت‌های حرکتی واداشت. یافته‌های آن‌ها اکنون در نشریه علم توسعه منتشر شده است.

روش تحقیق و نتایج

در این مطالعه، محققان مهارت‌های یادگیری حرکتی 132 شرکت‌کننده را از چهار گروه سنی مختلف آزمایش کردند: 8-10 سال، 12-14 سال، 16-18 سال و 20-30 سال. در یک محیط آزمایشگاهی، شرکت‌کنندگان تمرین کردند تا با حرکات سریع و دقیق انگشتان، یک نشانگر را روی صفحه نمایش کامپیوتر حرکت دهند.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری از گروهی از کودکان و بزرگ‌سالان که در حال یادگیری مهارت‌های حرکتی با استفاده از بازی و فعالیت‌های مختلف هستند.
کودکان و بزرگ‌سالان در حال یادگیری و بازی با هم، نمایانگر تعامل مثبت و یادگیری مهارت‌های جدید.

شرکت‌کنندگان بزرگ‌تر سریع‌تر یاد گرفتند. عملکرد هر یک از شرکت‌کنندگان بلافاصله پس از معرفی وظیفه (به عنوان خط پایه)، در طول جلسه آموزشی و دوباره 24 ساعت بعد اندازه‌گیری شد. در طول جلسه آموزشی، هم نوجوانان 16-18 ساله و هم بزرگ‌ترهای 20-30 ساله به طور قابل توجهی بیشتر از کودکان 8-10 ساله مهارت‌های خود را بهبود بخشیدند.

«بنابراین، به نظر می‌رسد که هم نوجوانان و هم بزرگ‌ترهای جوان‌تر بهتر از کودکان برای یادگیری سریع مهارت‌های جدید آماده هستند و بهبودهای کمتری و کندتری نشان دادند. حداقل در مورد یادگیری کوتاه‌مدت و مهارت‌های حرکتی که این مطالعه بررسی کرد»، توضیح می‌دهد میکل مالینگ بک، نویسنده اصلی مقاله تحقیق و دانشجوی دکترای سابق در بخش تغذیه، ورزش و علوم ورزشی که اکنون به عنوان محقق در مرکز تحقیقاتی دانمارکی برای تشدید مغناطیسی در بیمارستان هویدووره کار می‌کند.

دلایل یادگیری سریع‌تر بزرگ‌ترها

در حالی که محققان نمی‌توانند دلایل دقیق یادگیری سریع‌تر بزرگ‌ترها را مشخص کنند، چند نظریه دارند. «نتایج نشان می‌دهد که هر چه شرکت‌کنندگان بزرگ‌تر باشند، در مراحل اولیه آموزش، مهارت بیشتری پیدا می‌کنند. این نشان می‌دهد که آن‌ها بیشتر از معرفی وظیفه بهره‌مند می‌شوند. ما مشکوک هستیم که توسعه شناختی و افزایش توانایی پردازش اطلاعات نقش دارد – به این معنی که بزرگ‌ترها ممکن است تجربه بیشتری در دریافت دستورالعمل‌ها و ترجمه آن‌ها به عمل داشته باشند»، می‌گوید یسپر لوندبی-یونسون و اضافه می‌کند: «تفاوت ممکن است همچنین به این دلیل باشد که سیستم عصبی کاملاً توسعه‌یافته یک بزرگ‌تر، شرایط ساختاری بهتری برای یادگیری فراهم می‌کند. به عبارت دیگر، پس از سال‌ها تحصیل، بزرگ‌ترها ممکن است یادگیرندگان با تجربه‌تری باشند و بنابراین در یادگیری چیزهای جدید کارآمدتر باشند».

تصویری از یک آزمایشگاه داخلی که در آن شرکت‌کنندگان از گروه‌های سنی مختلف در حال انجام تمرینات مهارتی بر روی کامپیوتر هستند.
شرکت‌کنندگان در یک آزمایشگاه، تمرکز بر روی یادگیری مهارت‌های جدید با استفاده از تکنولوژی.

کودکان بیشتر از خواب بهره‌مند می‌شوند

تصویر زمانی که به حفظ اطلاعات می‌رسیم، تغییر می‌کند: “وقتی به آنچه از پایان آموزش تا زمانی که شرکت‌کنندگان روز بعد بازمی‌گردند، نگاه می‌کنیم، دینامیک معکوس می‌شود. در حالی که جوان‌ترین شرکت‌کنندگان واقعاً در طول شب بهبود می‌یابند، بزرگ‌ترها مقداری از توانایی خود را در انجام کارها از دست می‌دهند. این بدان معناست که جوان‌ترها در تقویت و تثبیت حافظه خود بعد از تمرین بهتر عمل می‌کنند.” میکل مالینگ بک می‌گوید. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که خواب به یادگیری و حافظه کودکان بیشتر کمک می‌کند. اما عوامل دیگری نیز ممکن است در این زمینه مؤثر باشند. به عنوان مثال، کودکان بزرگ‌تر و بزرگ‌سالان معمولاً کمتر می‌خوابند و در طول روز فعالیت‌های رقابتی بیشتری دارند. فرآیندهای تثبیت حافظه در سیستم عصبی ساعت‌ها پس از پایان آموزش ادامه می‌یابد. “به محض پایان یک کلاس ریاضی، مغز به کار بر روی آنچه آموزش داده شده ادامه می‌دهد و در این فرآیند حافظه را تقویت می‌کند. خواب به تثبیت کمک می‌کند، اما مشغول شدن به فعالیت‌های دیگر در ساعت‌های بعد – به ویژه آن‌هایی که شامل یادگیری هستند – می‌تواند با فرآیندهای حافظه و تثبیت آنچه تازه آموخته شده تداخل کند.” یسپر لوندبی-ینسن توضیح می‌دهد.

کاربردهای بالقوه برای حرفه‌ای‌ها

در حالی که نتیجه کلی یادگیری در گروه‌های سنی مختلف به طور چشمگیری متفاوت نیست، این مطالعه نشان می‌دهد که فرآیند یادگیری به طور قابل توجهی بسته به سن متفاوت است و مکانیزم‌های زیرین تحت تأثیر بلوغ سیستم عصبی مرکزی قرار دارد. به گفته محققان، نتایج می‌تواند در زمینه‌های آموزشی و تربیتی که شامل مهارت و حرکت هستند، مانند ورزش و موسیقی، مفید باشد. یسپر لوندبی-ینسن اشاره می‌کند که نتایج در سایر زمینه‌ها نیز مرتبط است: “برای هر کسی که به دنبال بهبود مهارت‌های خود است، ضروری است که آموزش به گونه‌ای ساختاربندی شود که هر فرد بیشترین بهره را از زمان خود ببرد. این موضوع همچنین برای افرادی که در حال بازتوانی برای به دست آوردن توانایی‌های عملکردی هستند صدق می‌کند. ما امیدواریم که این درک جدید از تفاوت‌های سنی و فرآیندهای پس از آموزش، الهام‌بخش فیزیوتراپیست‌ها، کاردرمانگران و سایر حرفه‌ای‌ها در طراحی پروتکل‌های آموزشی باشد.”

تصویری از یک اتاق خواب کودک که در آن کودک در حال خواب است و نشانه‌هایی از یادگیری در اطراف او وجود دارد.
اهمیت خواب برای تقویت حافظه کودکان، در فضایی آرام و دلنشین.

درباره مطالعه

مطالعه اصلی شامل 132 شرکت‌کننده بود: کودکان، نوجوانان و بزرگسالان که به چهار گروه سنی (8-10 سال، 12-14 سال، 16-18 سال و 20-30 سال) تقسیم شدند. وظیفه حرکتی که شرکت‌کنندگان تمرین کردند، به طور خاص برای این مطالعه طراحی شد تا اطمینان حاصل شود که برای همه شرکت‌کنندگان جدید است. عملکرد پایه بلافاصله پس از معرفی وظیفه اندازه‌گیری شد. سپس شرکت‌کنندگان به مدت 30 دقیقه تمرین کردند و پس از آن یک استراحت کوتاه و یک آزمون مهارتی دیگر انجام شد. پس از 24 ساعت، شرکت‌کنندگان برای یک آزمون نهایی به آزمایشگاه بازگشتند. برای جبران عملکرد اولیه بهتر و بهبودهای بیشتر در بزرگسالان نسبت به جوان‌ترین کودکان، محققان آزمایش‌های کنترلی انجام دادند تا وظیفه را برای بزرگسالان چالش‌برانگیزتر کنند و با سطح یک کودک 8-10 ساله مطابقت داشته باشد. حتی با این تنظیمات، بزرگسالان در طول جلسه تمرین بهبود بیشتری نشان دادند، در حالی که حافظه کودکان بیشتر از ساعت‌های بعد از تمرین، از جمله خواب، بهره‌مند شد. این مطالعه تنها به یادگیری مهارت‌های حرکتی پرداخته و بنابراین نمی‌تواند نتیجه‌گیری‌هایی درباره سایر انواع یادگیری ارائه دهد. این مطالعه یک مطالعه کوتاه‌مدت است و نتایج نشان نمی‌دهد که آیا الگوهای سنی مشابهی در اثرات بلندمدت منعکس خواهد شد یا خیر. مقاله علمی مربوط به این مطالعه در نشریه “علم توسعه” منتشر شده است. محققان این مطالعه عبارتند از: میکل مالینگ بک، فردریک توفت کریستنسن، گیت آبرهامسن، مگان الیزابت اسپددن و یسپر لوندبی-ینسن از دپارتمان تغذیه، ورزش و ورزش و مارک شرام کریستنسن از دپارتمان روانشناسی دانشگاه کپنهاگ.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *