با Breethe راحت بخواب: تجربه من با اپلیکیشنِ خواب آور (راهنمای کامل)

تجربه‌ی من با اپلیکیشن Breethe برای بهتر خوابیدن

من آدمِ خوش‌خوابی نیستم؛ اصلاً! یه وقتایی بی‌خوابی‌های مقطعی می‌گیرم و کلِ شب رو بیدارم. این قضیه بیشتر به خاطر اینه که با همسرم هم‌خونه‌ام که اونم ساعتِ خوابِ خودشو داره و—بهش نگید اینو از من شنیدید—گاهی خُرُپ‌فُ هم می‌کنه. تازه، مرتب هم بچه‌ی کوچیک‌مون و اون یکی، یعنی برادرِ بزرگترش، شب‌ها به تختِ ما میان و سروصدا می‌کنن، پا می‌کوبن، سرفه می‌کنن و آب می‌خوان.

برای همین، دنبالِ راه‌حل‌هایی می‌گشتم که حتی با وجود عوامل بیرونی‌ای که نمی‌تونم کنترل‌شون کنم، مثل همین پاهای کوچولویی که می‌کوبن، بتونم عادت‌های خواب بهتری پیدا کنم. واسه همین، رفتم سراغِ اپلیکیشن Breethe. این برنامه رو با همکاریِ لین گلدبرگ، از معروف‌ترین اساتیدِ مدیتیشن توی آمریکای شمالی، ساختن. ادعا می‌کنه که هم به خوابِ بهتر کمک می‌کنه، هم مدیتیشن یاد می‌ده. من هم به‌خصوص به مدیتیشن‌هاش، موسیقی‌های مخصوصِ خواب و قصه‌های شبش امیدوار بودم، ولی مشتاق بودم هیپنوتراپی خواب‌شون رو هم امتحان کنم، که تا حالا تو هیچ برنامه‌ی دیگه‌ای ندیده بودم و اصلاً تجربه‌ش نکرده بودم.

قبلاً اپلیکیشن‌های مدیتیشنِ دیگه رو هم امتحان کرده بودم، ولی موفقیت‌آمیز نبود. اما تو شب‌هایی که خیلی بی‌قرار بودم، موسیقی‌های مخصوص خواب‌شون آرومم می‌کرد. کلاً فقط یک بار قصه‌ی شب گوش داده بودم، پس فکر کردم الان دیگه وقتشه که این قضیه رو جدی‌تر بگیرم و تنوع بیشتری رو امتحان کنم. حدودِ یک ماه از Breethe استفاده کردم و بعضی از برنامه‌هاش حسابی به‌دردم خورد—ادامه مطلب رو بخونید تا بیشتر بدونید.

چطور شروع کردم با این برنامه

ظاهر و پیشنهادهای Breethe رو دوست داشتم، ولی قیمتِ‌ش همون اول کار یه کم منو تو فکر فرو برد.

نسخه‌ی آزمایشی و هزینه‌ها

این برنامه یه دوره‌ی آزمایشیِ رایگانِ ۱۴ روزه داره، ولی بعدش باید ماهی ۱۳ دلار بدی که به‌نظرم یه کم زیاد بود. عضویتِ سالانه‌ش هم ۹۰ دلار بود که بازم زیاد به‌نظر می‌رسید و نمی‌خواستم ۱۵۶ دلار برای اشتراکِ مادام‌العمرش پرداخت کنم.

با این حال، خوشم اومد که می‌تونستم اشتراکم رو لغو کنم و یه وقفه بدم بهش، بعد اگه خواستم دوباره برگردم. یه چیز دیگه هم که دیدم این بود که اگه اشتراکم رو لغو کنم، یه پیشنهاد بهم می‌ده که برای یه ماه فقط یک دلار بدم.

همین که Breethe رو باز کردم، با یه موسیقی ملایم و رنگ‌های آبیِ روشن روبه‌رو شدم و ازم خواستن که دلیلِ استفاده‌م از برنامه رو انتخاب کنم.

Breethe گزینه‌های مدیتیشن هم داره، اما من بیشتر رو بهبود عادت‌های خواب‌م تمرکز کردم. رابطِ کاربری‌ش خیلی ساده و راحته و هدف‌ها و برنامه‌های پیشنهادی‌ش، خیلی آسون جلوی چشم‌هات ردیف می‌شدن. مثلاً، وقتی روی «قصه‌های شب» کلیک کردم، عکس‌های مختلفی اومد با اسم‌ها و زمان‌های متفاوت. وقتی وارد یه قصه می‌شدم، یه توضیح کوچیک در مورد خودِ قصه و صداپیشه‌ش نوشته بود. زمانِ این قصه‌ها هم از چند دقیقه‌ی کوتاه شروع می‌شد تا بیش از یک ساعت.

خوشحال شدم که برنامه‌هایی هم توی صفحه‌ی اصلی بود که تمرکز اصلی‌شون روی سلامتِ خواب بود. از جمله «آرامش بعدِ کار»، «بهبود شب‌های شما» و «به خواب رفتن». بخش «به خواب رفتن» شامل انواع مدیتیشن‌های خواب، قصه‌های شب که Breethe پیشنهاد می‌داد و موسیقی‌ها و صداهای آرامش‌بخش طبیعت بود. این دسته‌بندی‌ها خیلی به‌دردم خورد، چون من نمی‌خواستم برای رسیدن به ابزارهای خوابِ Breethe وقت تلف کنم و دنبالِ راه‌حلِ سریع بودم.

قصه‌های شب

من قبلاً قصه‌های شب گوش داده بودم و تجربه‌ی خوبی ازشون داشتم، واسه همین تصمیم گرفتم که چندتا از قصه‌های Breethe رو امتحان کنم تا ببینم چطورن. قصه‌های خواب تو این برنامه بین ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشن. به‌نظر می‌رسید که صداپیشه‌هاشون هم تنوع خوبی داشتن.

همون اول، قصه‌ی «قدم زدن توی سنترال پارک» رو انتخاب کردم، چون با این مکان آشنا بودم و دوست داشتم بدونم قصه‌ش قراره به کجا برسه. صداپیشه با وضوح و آرومی حرف می‌زد، خیلی آهسته‌تر از سرعتِ زندگیِ پُرسرعتِ خودم. بعد از چند دقیقه، حواسم پرت شد و رفتم سراغ یه قصه‌ی دیگه.

قصه‌های سفر

ولی قصه‌های سفرِ دیگه رو دوست داشتم، مثلاً جاهایی مثل پترای اردن، ایرلند و ژاپن. یه قصه‌ی زمزمه‌کنان هم امتحان کردم، ولی باهاش ارتباط برقرار نکردم. صداپیشه داشت یه تیکه‌ای از کتاب «زنان کوچک» رو می‌خوند، ولی نمی‌تونستم به داستانِش تمرکز کنم، چون تمام حواسم به زمزمه‌هاش بود! وقتی تصمیم گرفتم زودتر برنامه رو تموم کنم، ازم پرسید که چرا این کار رو کردم. من «صدای اون رو دوست نداشتم» رو انتخاب کردم. این سؤال، هر بار که می‌خواستم برنامه رو تموم کنم، ازم پرسیده می‌شد و به‌نظر نمی‌اومد که روی پیشنهادهایی که بهم می‌داد، تأثیری داشته باشه. فکر می‌کنم این یه ویژگیه که فقط بهشون کمک می‌کنه تا برنامه‌شون رو بهتر کنن.

هیپنوتراپی

از همه بیشتر دوست داشتم هیپنوتراپی رو امتحان کنم، چون از همون اول نسبت بهش شک داشتم. من اغلب تو مدیتیشن یا تمرکز روی هر نوع تمرینی که نیاز داره ذهن و آدم آروم بشه، مشکل دارم، و حدس می‌زدم که تو هیپنوتراپی هم همین‌طوری باشم.

اولین باری که یکی از جلسات هیپنوتراپیِ برنامه رو امتحان کردم، دیر وقت بود و مطمئن نبودم بتونم سریع بخوابم. با این حال، همون توی جلسه‌ی هیپنوتراپی خوابم برد که به‌نظرم موفقیت‌آمیز بود. یه بار دیگه هم تو یه شبِ معمولی امتحان کردم و دوباره در طولِ جلسه خوابم برد. جلسه‌ای که امتحان کردم، توسط یه صداپیشه با صدای بم و لحنِ پُرحرارتی هدایت می‌شد، که هشدار می‌داد که نباید حین رانندگی بهش گوش بدیم. صداپیشه همچنین پیشنهاد کرد که کاربران با هدفون گوش بدن، ولی من به‌خاطر این‌که آدم راحتی نیستم که با هدفون بخوابه، نتونستم این کار رو بکنم.

جلسات هیپنوتراپی حداقل 30 دقیقه طول می‌کشن، واسه همین احتمال داره که من کلاً خودبه‌خود خوابم برده باشه. اما من خوشحال بودم که یه چیزِ مشخص داشتم که بهش فکر کنم تا خوابم ببره، به‌جای این‌که بذارم ذهنم همین‌طوری بی‌هدف بره این‌ور و اون‌ور. یه شب که بی‌خوابی گرفته بودم، یه جلسه‌ی هیپنوتراپی مخصوصِ بی‌خوابی رو امتحان کردم که یه صداپیشه‌ی زن داشت. من رو هدایت کرد تا خودم رو توی یه ساحل تصور کنم، بعد از اون‌جا خودم رو در حالی که دارم از یه پله بالا می‌رم، تصور کنم. توی این هیپنوتراپی خوابم برد و تو خواب، دوباره خواب دیدم، واسه همین، هیپنوتراپی رو خوابم تأثیرگذار بود. فکر می‌کنم این‌که کلاً تونستم بخوابم، نشون می‌ده که اثر مثبت داشته.

ضربه زدنِ هدایت‌شده

از طریق این برنامه، «ضربه زدنِ هدایت‌شده» رو هم امتحان کردم، که یه تکنیکه که فشارِ نقطه‌ای و روان‌شناسی رو با هم ترکیب می‌کنه تا به مسائلی مثل اضطراب و استرس رسیدگی کنه. به این عمل «ضربه زدن» می‌گن، چون شما روی نقاط انتهاییِ مِریدیان‌های بدن‌تون، مثل ترقوه و جاهای مختلف صورت‌تون ضربه می‌زنید، در حالی که جملات خاصی رو تکرار می‌کنید، مثلاً یه ذکر یا یه عبارت که مربوط می‌شه به هر چیزی که باعث استرس شما شده. حس کردم اگه مداوم ازش استفاده بشه، ممکنه تأثیرگذار باشه، ولی من فقط یه بار امتحانش کردم. فکر می‌کنم اگه دوباره سراغش برم، از مزایاش و تمرکز مستقیمی که روی افکار خاص داره، بهره‌ی بیشتری می‌برم.