بررسی قدرت بیماری‌زایی کریپتوکوک: راه درمان بهتر

پیشگیری از بیماری‌های کشنده ناشی از Cryptococcus neoformans

هدف نهایی، یافتن راه‌هایی برای جلوگیری از بیماری‌های کشنده‌ای است که توسط Cryptococcus neoformans در انسان‌ها و حیوانات ایجاد می‌شود. اما تا آن زمان، اولویت بالایی بر روی پیدا کردن روش‌های جدید و مؤثر برای درمان بیماری‌های موجود و علائم آن وجود دارد.

آزمایشگاه کیرستن نیلسن در مرکز تحقیقات بهداشت یکپارچه گامی به سوی بهبود درمان Cryptococcus برداشته و یک مطالعه شش ساله برای بررسی bacterial virulence (بیماری‌زایی) ۳۸ ایزوله بالینی از سویه‌های مختلف Cryptococcus انجام داده است. نتایج این تحقیق در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

نیلسن، استاد میکروبیولوژی و ایمنی‌شناسی در دانشگاه دامپزشکی ویرجینیا-مریلند، گفت: “سوالی که ما به آن پرداخته‌ایم این است: آیا می‌توانیم نتایج شدید بیماری را در بیماران پیش‌بینی کنیم؟ اگر بتوانیم نتیجه بیماری را پیش‌بینی کنیم، می‌توانیم بیماران را بهتر درمان کنیم. در این مطالعات، ما نه تنها ژن‌هایی را که به Cryptococcus اجازه می‌دهند بیماری ایجاد کند شناسایی کردیم، بلکه آلیل‌های ژنی را که به آن امکان می‌دهند بیماری بیشتری یا کمتری ایجاد کند نیز شناسایی کردیم.”

Cryptococcus neoformans نوعی قارچ است که می‌تواند عفونت‌های جدی در انسان‌ها و بسیاری از گونه‌های حیوانی ایجاد کند. این قارچ معمولاً در محیط زیست، به‌ویژه در خاک‌های آلوده به فضولات پرندگان یافت می‌شود. هنگامی که یک فرد اسپورهای میکروسکوپی Cryptococcus را استنشاق می‌کند، این امر می‌تواند منجر به عفونتی به نام cryptococcosis شود. این عفونت معمولاً بر ریه‌ها تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به مغز گسترش یابد. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کسانی که به HIV/AIDS مبتلا هستند یا دریافت‌کنندگان پیوند عضو، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

پایه‌گذاری برای درمان‌های آینده

نیلسن گفت: “ما در حال ایجاد پایه‌ای برای درمان‌های آینده هستیم.” او ادامه داد: “زمانی که بیولوژی عفونت را درک کنیم و بفهمیم که چگونه آلل‌های ژنی مختلف کریپتوکوکوس بر آن تأثیر می‌گذارند، می‌توانیم درمان‌های جدیدی را هدف قرار دهیم که این ژن‌ها را نشانه‌گذاری کنند.”

نیلسن در پاییز امسال، پس از ۱۷ سال فعالیت در دانشگاه مینه‌سوتا، به دانشگاه ویرجینیا تک پیوست. او ۸ میلیون دلار کمک‌هزینه از NIH را به آزمایشگاه جدیدش در COHR آورد. یکی از این کمک‌هزینه‌ها از تحقیق اخیر حمایت کرده است.

COHR یک همکاری بین کالج دامپزشکی ویرجینیا-مریلند و کالج پزشکی استئوپاتیک ادوارد ویا است که بر اساس اصول “سلامت یکپارچه” تأسیس شده است؛ فلسفه‌ای که سلامت انسان، حیوان و محیط زیست را به‌طور جدایی‌ناپذیری مرتبط می‌داند.

نیلسن توضیح داد که کل ژنوم هر سویه توالی‌یابی شده است تا مشخص شود کدام ژن‌ها با شدت‌های مختلف بیماری در یک مدل موش که بیماری انسانی را شبیه‌سازی می‌کند، مرتبط هستند. کار برای شناسایی بیشتر تأثیرات بیماری و علل ژنتیکی آن و احتمالاً بهبود درمان‌ها از این مطالعه ادامه خواهد یافت.

او افزود: “برخی از همکاران ما در آفریقا در حال توسعه آزمایش‌های تشخیصی هستند که تفاوت‌های آللی در ژن‌هایی که شناسایی کرده‌ایم را ارزیابی می‌کنند. امید این است که این آزمایش‌های تشخیصی در کلینیک‌ها برای پیش‌بینی شدت بیماری و نحوه تأثیر آن بر استراتژی درمان استفاده شوند.”

نیلسن همچنین گفت: “گروه من نیز به‌طور دقیق‌تری به عملکرد ژن‌هایی که شناسایی کرده‌ایم و چگونگی تأثیر آن‌ها بر بیماری خواهد پرداخت.”