این علائم نارسایی قلبی حاد را نادیده نگیرید!

مروری بر نارسایی قلبی حاد

نارسایی قلبی حاد چیست؟

نارسایی قلبی حاد به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن قلب نمی‌تواند خون غنی از اکسیژن کافی را به بدن برساند. این مشکل به دلیل کاهش ناگهانی و سریع عملکرد قلب و مقدار خونی که قلب می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن پمپ کند، رخ می‌دهد. نارسایی قلبی حاد یک وضعیت تهدیدکننده زندگی است.

بیماری‌های قلبی و برخی شرایط پزشکی می‌توانند باعث شوند قلب شما بیشتر از حد معمول کار کند. این تلاش اضافی منجر به تغییرات فیزیکی می‌شود که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بزرگ شدن قلب
• کاهش جریان خون
• تنگ شدن عروق خونی
• تپش قلب سریع یا نامنظم (آریتمی)
• سخت شدن عضلات قلب

این تغییرات در ابتدا کوچک هستند و سال‌ها قبل از بروز علائم نارسایی قلبی حاد آغاز می‌شوند. با گذشت زمان، این تغییرات بدتر می‌شوند و باعث می‌شوند قلب شما بیشتر از آنچه که باید کار کند. هنگامی که قلب دیگر قادر به ادامه این کار نباشد، نارسایی قلبی حاد رخ می‌دهد.

نارسایی قلبی حاد یکی از شایع‌ترین دلایل بستری شدن در بیمارستان برای افراد بالای 65 سال است. در حالی که پزشکان موارد زیادی از نارسایی قلبی حاد را مشاهده می‌کنند، هر مورد با دیگری متفاوت است. وضعیت شما (و نتیجه آن) احتمالاً با وضعیت شخص دیگری یکسان نخواهد بود.

انواع نارسایی قلبی حاد

نارسایی قلبی حاد می‌تواند حتی در صورتی که سابقه بیماری قلبی نداشته باشید، رخ دهد. انواع نارسایی قلبی حاد شامل:

• نارسایی قلبی حاد غیرقابل جبران (ADHF): این نوع نارسایی ممکن است در افرادی که بیماری قلبی مانند بیماری عروق کرونر دارند، بروز کند.
• نارسایی قلبی حاد ما (de novo): این نوع در افرادی که سابقه بیماری قلبی ندارند، ممکن است رخ دهد. ممکن است شما یک بیماری مزمن مانند دیابت داشته باشید که به قلب شما آسیب می‌زند.

علائم و علل

علائم نارسایی قلبی حاد غیرقابل جبران چیست؟

یکی از شایع‌ترین علائم نارسایی قلبی حاد، تنگی نفس (دیستنه) است. شما ممکن است تجربه کنید:

• تنفس سنگین
• احساس خفگی
• مشکل در تنفس هنگام دراز کشیدن
• فشردگی در قفسه سینه

سایر علائم نارسایی قلبی حاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آریتمی قلبی
• درد قفسه سینه
• سرفه
• احتباس مایعات (ادم) در بازوها یا پاها
• از دست دادن هوشیاری

اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، به سرعت به خدمات پزشکی اضطراری مراجعه کنید. هر چه زودتر درمان دریافت کنید، شانس بهبودی شما بیشتر خواهد بود.

علل نارسایی قلبی حاد چیست؟

علل نارسایی قلبی حاد شامل مشکلات سلامتی است که به قلب شما فشار می‌آورد، مانند:

• مشکلات ریتم قلب (آریتمی)
• بیماری عروق کرونر
• بیماری دریچه قلب
• کардیو میوپاتی
• بیماری پیشرفته کلیه
• اختلال مصرف الکل
• لخته خون در ریه (آمبولی ریه)
• دیابت
• فشار خون بالا (هیپرتنشن)
• پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم)
• آپنه خواب
• سکته مغزی
• عفونت‌های ویروسی (مانند بیماری قلبی روماتیسمی) که بر قلب تأثیر می‌گذارند.

عوامل خطر نارسایی قلبی حاد غیرقابل جبران چیست؟

در حالی که ممکن است شما یک بیماری داشته باشید که می‌تواند باعث نارسایی قلبی حاد شود، برخی رفتارها ممکن است آن را تحریک کنند. این موارد شامل:

• عدم مصرف داروهای تجویزی
• عدم محدود کردن نمک یا مایعات
• استفاده از الکل، مواد مخدر یا داروهای تفریحی
• مصرف NSAIDs (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی)

عوارض نارسایی قلبی حاد غیرقابل جبران چیست؟

نارسایی قلبی حاد می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد ارگان‌ها شود، زمانی که ارگان‌ها به اندازه کافی خون و اکسیژن دریافت نمی‌کنند. شوک قلبی نیز یکی دیگر از عوارض نارسایی قلبی حاد است. هر دو این موارد تهدیدکننده زندگی هستند.

تشخیص و آزمایش‌ها

نارسایی قلبی حاد چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشکان ارزیابی سریعی انجام می‌دهند که شامل:

• تاریخچه سلامتی شما، از جمله تاریخچه شخصی یا خانوادگی بیماری قلبی. آن‌ها می‌خواهند درباره سایر شرایط سلامتی، استفاده از محصولات تنباکو و داروهایی که مصرف می‌کنید، اطلاعات کسب کنند.
• معاینه فیزیکی برای یادگیری بیشتر درباره علائم و شدت آن‌ها. این شامل گوش دادن به قلب و بررسی نشانه‌های احتباس مایعات است.

کدام آزمایش‌ها برای تشخیص نارسایی قلبی حاد انجام می‌شود؟

پزشکان از انواع مختلفی از آزمایش‌ها برای ارزیابی علائم شما استفاده می‌کنند، مانند:

• الکتروکاردیوگرام (EKG) برای ثبت فعالیت الکتریکی قلب شما.
• رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی تجمع مایعات در قلب یا ریه‌ها.
• اکوکاردیوگرام برای نمایش حرکت قلب و جریان خون.
• اولتراسوند قفسه سینه برای نشان دادن ادم.
• آنژیوگرافی یا کاتتریزاسیون قلب برای بررسی عروق خونی قلب شما.
• آزمایش خون BNP (بیومارکر) برای بررسی هورمون‌هایی که در زمان تغییر فشار در قلب شما ایجاد می‌شوند.
• آزمایش خون پنل متابولیک پایه، که نشانه‌هایی از مشکلات کلیوی یا تیروئیدی را نشان می‌دهد.

مدیریت و درمان

نارسایی قلبی حاد چگونه درمان می‌شود؟

درمان اضطراری برای نارسایی قلبی حاد، جریان خون و سطح اکسیژن را بازمی‌گرداند.

مراقبت‌های لازم برای نارسایی قلبی حاد

مراقبت از نارسایی قلبی حاد معمولاً شامل موارد زیر است:

• تراپی اکسیژن: این روش اکسیژن اضافی را از طریق یک ماسک به شما می‌رساند.
• گشادکننده‌های عروق: این داروها عروق خونی تنگ شده را باز می‌کنند.
• داروهای ادرارآور: این داروها به بدن کمک می‌کنند تا مایعات اضافی را از بین ببرد.

پزشک شما همچنین به درمان علت نارسایی قلبی حاد خواهد پرداخت. نارسایی قلبی حاد قابل درمان نیست، اما قابل مدیریت است. پس از خروج از بیمارستان، ممکن است به داروهایی مانند بتا بلاکرها یا داروهای ادرارآور نیاز داشته باشید تا سلامت قلب خود را به حداکثر برسانید. ممکن است به درمان‌های دیگری نیز نیاز داشته باشید تا از بروز مجدد نارسایی قلبی حاد جلوگیری کنید.

درمان‌های نارسایی قلبی

این درمان‌ها ممکن است شامل جراحی برای:

• قرار دادن استنت یا ایجاد مسیر دور زدن برای جریان خون.
• ترمیم یا تعویض دریچه‌های قلب فرسوده (جراحی دریچه قلب).
• کاشت پیس‌میکر یا دفیبریلاتور قابل کاشت (ICD) برای حفظ ضربان منظم قلب و درمان ریتم‌های خطرناک قلب.
• کمک به قلب با استفاده از دستگاه کمکی بطن تا زمانی که بتوانید پیوند قلب انجام دهید.
• تعویض قلب خود با قلب سالم از یک اهداکننده (پیوند قلب).

پیشگیری از نارسایی قلبی حاد

چگونه می‌توانم خطر نارسایی قلبی حاد را کاهش دهم؟

زندگی سالم برای قلب می‌تواند خطر نارسایی قلبی حاد را کاهش دهد. این شامل:

• حفظ وزن سالم با مصرف وعده‌های غذایی حاوی میوه‌ها و سبزیجات فراوان.
• ترک محصولات تنباکو و اجتناب از دود سیگار.
• انجام فعالیت بدنی منظم و خواب کافی.
• مدیریت استرس با تکنیک‌های تنفس عمیق یا آرامش.
• پیروی از دستورات مراقبتی برای شرایط مزمن مانند آپنه خواب یا دیابت.

چشم‌انداز و پیش‌آگهی

اگر نارسایی قلبی حاد داشته باشم، چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

اگر در بیمارستان هستید، ممکن است چند روز یا حتی بیشتر از یک هفته در آنجا بمانید. پس از تجربه نارسایی قلبی حاد، خطر بروز مجدد آن افزایش می‌یابد. اگر کلیه‌های شما به درستی کار نکنند، خطر نارسایی قلبی حاد به مرگ افزایش می‌یابد. سایر نشانه‌های نارسایی قلبی پیشرفته شامل تنگی نفس مداوم، کاهش وزن یا بستری شدن در بیمارستان دو بار یا بیشتر در یک سال است.

چقدر می‌توان با نارسایی قلبی زندگی کرد؟

به طور کلی، پیش‌آگهی نارسایی قلبی حاد ضعیف است. حدود ۱۰٪ تا ۳۰٪ از افراد مبتلا به نارسایی قلبی حاد در عرض ۹۰ روز دوباره به بیمارستان مراجعه می‌کنند و کمتر از یک سال زنده می‌مانند. اما پیش‌آگهی نارسایی قلبی به شدت متفاوت است و به علت زمینه‌ای و توانایی پزشک در درمان آن بستگی دارد. چشم‌انداز شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• علت و شدت نارسایی قلبی.
• سرعت دریافت مراقبت.
• سلامت کلی و واکنش به درمان.
• تعهد به زندگی سالم برای قلب.

زندگی با نارسایی قلبی حاد

چگونه می‌توانم نارسایی قلبی حاد را مدیریت کنم؟

زندگی پس از نارسایی قلبی حاد معمولاً شامل تغییراتی است، مانند افزایش فعالیت بدنی. ممکن است نیاز باشد از برخی غذاها اجتناب کنید و مصرف نمک و چربی را محدود کنید. توجه دقیق به بدن خود بسیار مهم است. این می‌تواند به شما کمک کند تا نشانه‌های اولیه نارسایی قلبی که پس از درمان بازمی‌گردند را شناسایی کنید. روتین روزانه شما ممکن است شامل وزن کردن خود برای بررسی احتباس مایعات باشد. مراقبت‌های پزشکی مداوم می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

پس از خروج از بیمارستان، احتمالاً یک قرار ملاقات پیگیری در یک یا دو هفته خواهید داشت. اگر پس از بازگشت به خانه، علائم شما دوباره بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشکل در تنفس یا بروز سایر علائم نارسایی قلبی حاد، به مراقبت‌های اضطراری مراجعه کنید.

چه سوالاتی باید از پزشک خود بپرسم؟

سوالاتی که می‌توانید از پزشک خود بپرسید شامل:

• آیا می‌توانید بگویید چه چیزی باعث نارسایی قلبی حاد من شده است؟
• آیا می‌توانید علت را درمان کنید یا به من بگویید چگونه می‌توانم از آن در آینده جلوگیری کنم؟
• پیش‌آگهی من (چشم‌انداز) بر اساس وضعیت من چیست؟
• آیا می‌توانید من را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهید تا در انتخاب غذاهای سالم برای قلب کمک کند؟

نارسایی قلبی حاد یک وضعیت پیچیده است که می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. تیم پزشکی شما می‌تواند شما را در طول درمان راهنمایی کند و توضیح دهد که چه کاری انجام می‌دهند و چرا. در این زمان از حمایت‌هایی که نیاز دارید، چه از یک گروه حمایتی و چه از خانواده یا دوستانی که می‌خواهند کمک کنند، درخواست کنید. شما نیازی به گذراندن این مسیر به تنهایی ندارید.