بار-ذهنی-مادران

بار سنگین مسئولیت‌های ذهنی در خانواده‌ها

از انتخاب هدایا و ارسال کارت‌ها تا برنامه‌ریزی برای شام کریسمس، فصل تعطیلات می‌تواند به یک بهمن از لیست‌های ذهنی تبدیل شود. تحقیقات جدیدی که توسط دانشگاه بث و دانشگاه ملبورن انجام شده و در مجله ازدواج و خانواده منتشر شده است، نشان می‌دهد که مادران به طور چشمگیری این “بار ذهنی” را به دوش می‌کشند، در حالی که پدران معمولاً در پس‌زمینه قرار دارند. این عدم تعادل تنها در زمان کریسمس نیست؛ این موضوع هر روز سال اتفاق می‌افتد.

بار ذهنی، که به عنوان “کار ذهنی خانگی” نیز شناخته می‌شود، به کار فکری مورد نیاز برای حفظ زندگی خانوادگی به خوبی اشاره دارد. این شامل برنامه‌ریزی، زمان‌بندی و سازماندهی وظایف است. مطالعه‌ای که در ایالات متحده انجام شده، نشان می‌دهد که مادران ۷۱ درصد از تمام وظایف بار ذهنی خانگی را بر عهده دارند. این وظایف شامل برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی، ترتیب فعالیت‌ها و مدیریت مالی خانواده می‌شود. تیم تحقیقاتی داده‌های ۳۰۰۰ والد آمریکایی را تحلیل کرده و سهم وظایف بار ذهنی مشترک را بررسی کرده است که معمولاً در خانواده‌ها مدیریت می‌شوند.

مشهد شلوغ تعطیلات با مادر در میان تزئینات جشن و وسایل هدیه، نشان‌دهنده بار ذهنی او در زمان تعطیلات.
این تصویر بار سنگین مسئولیت‌های ذهنی مادران را در زمان تعطیلات نشان می‌دهد.

یافته‌های کلیدی

  • مادران بار بیشتری را به دوش می‌کشند. مادران ۷۱ درصد از وظایف خانگی که نیاز به تلاش ذهنی دارند، را مدیریت می‌کنند که ۶۰ درصد بیشتر از پدرانی است که تنها ۴۵ درصد را بر عهده دارند.
  • نقش‌های متفاوت برای مادران و پدران. مادران ۷۹ درصد از کارهای روزانه مانند نظافت و مراقبت از کودکان را انجام می‌دهند که بیش از دو برابر پدران (۳۷ درصد) است. در عوض، پدران بیشتر بر روی وظایف مقطعی مانند امور مالی و تعمیرات منزل تمرکز دارند (۶۵ درصد)، هرچند که مادران هنوز سهم قابل توجهی (۵۳ درصد) را بر عهده دارند که منجر به تکرار تلاش‌ها می‌شود.
  • پدران سهم خود را بیش از حد تخمین می‌زنند. والدین معمولاً سهم خود را بیشتر از آنچه که هست تخمین می‌زنند، اما پدران این کار را بیشتر از مادران انجام می‌دهند. پدران همچنین بیشتر احتمال دارد که کار ذهنی خانگی را به صورت برابر تقسیم شده ببینند، در حالی که مادران با این نظر مخالفند.
  • والدین مجرد همه چیز را مدیریت می‌کنند. مادران و پدران مجرد بار کامل ذهنی را به دوش می‌کشند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که بار مسئولیت‌های ذهنی در خانواده‌ها به طور نامتعادل بین مادران و پدران تقسیم شده است و نیاز به توجه بیشتری به این موضوع وجود دارد تا خانواده‌ها بتوانند به شکلی متعادل‌تر و هماهنگ‌تر عمل کنند.

تأثیر پدران تنها بر بار روانی خانواده

پدران تنها به‌طور خاص مسئولیت‌های بیشتری نسبت به پدران متأهل بر عهده دارند. این مطالعه بر روی والدین فردی تمرکز دارد و نه بر روی زوج‌ها، بنابراین نتایج آن نمایانگر دیدگاه یک والد است و نه دیدگاه مشترک. همچنین این تحقیق شامل والدین از انواع مختلف خانواده‌ها، از جمله والدین LGBTQ+ و پدران و مادران تنها است که نتایج آن را برای خانواده‌های متنوع مرتبط می‌سازد.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری از یک مادر و پدر، مادر مشغول مدیریت کارهای خانگی و پدر در حال استراحت، نشان‌دهنده تفاوت در مسئولیت‌ها.
تصویری از تقسیم نابرابر مسئولیت‌های خانوادگی میان مادران و پدران.

دکتر آنا کاتالانو ویکز، دانشمند علوم سیاسی از دپارتمان سیاست، زبان‌ها و مطالعات بین‌المللی دانشگاه باث، گفت: «این نوع کار اغلب نادیده گرفته می‌شود، اما اهمیت دارد. این موضوع می‌تواند منجر به استرس، خستگی و حتی تأثیر بر حرفه زنان شود. در بسیاری از موارد، ممکن است احساس نارضایتی ایجاد شود که فشار بین زوج‌ها را افزایش می‌دهد. ما امیدواریم تحقیقات ما گفت‌وگوهایی درباره تقسیم بار روانی به‌طور عادلانه‌تر ایجاد کند – چیزی که به نفع همه است.»

پدر تنها در حال آشپزی با فرزندش، نشان‌دهنده مثال‌های بار ذهنی که پدران تنها نیز به دوش می‌کشند.
پدری تنها، با تنظیمات حمایتی در خانه، بار روانی خود را مدیریت می‌کند.

تقسیم جنسیتی بار روانی تنها بر زندگی خانوادگی تأثیر نمی‌گذارد، بلکه بر زنان در محیط کار و زندگی عمومی نیز تأثیر دارد. یک مطالعه اخیر گالوپ نشان می‌دهد که مادران شاغل دو برابر بیشتر از پدران به فکر کاهش ساعات کاری یا ترک شغل خود به دلیل مسئولیت‌های والدینی هستند. دکتر کاتالانو ویکز افزود: «چالش پیش‌رو برای دولت‌ها و کارفرمایانی که به جذب بهترین استعدادها اهمیت می‌دهند، این است که چگونه سیاست‌هایی ایجاد کنند که از تقسیم کار بدون پرداخت در خانه بین مادران و پدران حمایت کند. یکی از سیاست‌هایی که به ذهن می‌رسد، مرخصی والدینی با حقوق مناسب و بدون تبعیض جنسیتی است که هم بریتانیا و هم ایالات متحده در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی در این زمینه عقب هستند.»

بنابراین، این کریسمس، اگر از خود می‌پرسید که چه کسی بار روانی را به دوش می‌کشد، احتمالاً مادر است. محققان خانواده‌ها را تشویق می‌کنند که اولین قدم را بردارند: درباره بار روانی صحبت کنند، برنامه‌ریزی کنند و با هم کار کنند تا تعطیلات و هر روز متعادل‌تر شود.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *