فاجعه یخبندان در راه است؟ هشدار دانشمندان از آب شدن یخ‌های شمال

خبرهای نگران‌کننده‌ای از آب‌شدن یخ‌های دریای شمال

محمد عزت، از پژوهشگاه iC3 و نویسنده اصلی این پژوهش تازه، می‌گه: «این که فهمیدیم آب‌شدن بیشتر یخ‌های دریای شمال احتمالاً در گذشته باعث سرد شدن چشمگیری در اروپای شمالی شده، خیلی نگران‌کننده‌اس.» بعد ادامه میده: «این موضوع بهمون یادآوری می‌کنه که اقلیم زمین یه تعادل خیلی حساسی داره که با تغییر دما و پوشش یخی به‌راحتی به هم می‌ریزه.»

پیش‌بینی‌ها نشون میده که اقیانوس منجمد شمالی، از سال ۲۰۵۰ به بعد، تابستون‌های بدون یخ رو تجربه می‌کنه. اوایل همین ماه، یه عالمه دانشمند تغییرات اقلیمی توی یه نامهٔ سرگشاده هشدار دادن که این تغییرات داره «خطر جدی برای تغییرات بزرگ در گردش اقیانوس اطلس ایجاد می‌کنه که اثرات مخرب و غیرقابل برگشتی خواهد داشت.»

دریای نوردیک، که بین گرینلند و نروژ قرار داره، یه منطقهٔ کلیدی برای انتقال گرما در اقیانوسه و روی الگوهای آب و هوایی فراتر از مرزهای خودش تأثیر می‌ذاره. اوایل دوران بین‌یخچالی آخر، یعنی بیش از ۱۰۰,۰۰۰ سال پیش، دماهای جهانی گرم‌تر از الان بود، یخ‌ها کمتر بودن و سطح دریاها به‌طور قابل‌توجهی بالاتر بود.

تیم تحقیقاتی محمد عزت الان ارتباط بین گرم‌شدن اقلیم و افزایش آب‌شدن یخ‌های دریای شمال توی اون دوره رو با تغییرات توی دمای سطح دریا و گردش اقیانوس‌ها در ارتباط قرار داده. با آب‌شدن یخ‌ها، شوری و چگالی آب تغییر کرد و جریان‌های عادی به هم خوردن که منجر به تغییراتی توی الگوهای گردش و پخش‌شدن گرما در سراسر اقیانوس شد.

درک دینامیک‌های آخرین دورهٔ بین‌یخچالی

فهمیدن دینامیک‌های آخرین دورهٔ بین‌یخچالی خیلی مهمه. این دوره‌ها نشون میده که چقدر سازوکارهای بازخوردی توی سیستم آب و هوایی اهمیت دارن. با ادامهٔ گرم‌شدن قطب شمال و کم‌شدن یخ‌های دریایی، احتمال داره تغییرات بیشتری توی جریان‌های اقیانوسی و الگوهای آب و هوایی رخ بده.

تیم تحقیقاتی عزت از ترکیبی از نشانگرهای زیستی، غیرآلی و ژئوشیمیایی آلی استفاده کرد که از هسته‌های رسوبی به‌دست اومده بود. این هسته‌ها، از دریای نوردیک گرفته شده بودن. این هسته‌ها مثل کپسول‌های زمان عمل می‌کنن و اطلاعاتی دربارهٔ شرایط اقیانوس‌ها توی گذشته رو نگه می‌دارن. با آنالیز امضاهای شیمیایی توی این رسوبات، تیم تونست دمای آب‌های سطحی، شوری اونها، منابع ورودی آب شیرین و فرآیندهای شکل‌گیری آب عمیق رو بازسازی کنه.

محمد عزت هشدار می‌ده که خیلی از سؤال‌ها هنوز بی‌جواب مونده. میگه: «ما می‌تونیم از سؤال‌های بی‌جواب در مورد سرد‌شدن آخرین دورهٔ بین‌یخچالی توی دریای نروژ و فرآیندهای احتمالی مسئول، درس‌های زیادی بگیریم.» بعد ادامه میده: «امیدواریم که این پژوهش، یه معیاری برای مدل‌سازان آب و هوا فراهم کنه تا بتونن از این دورهٔ زمانی استفاده کنن برای این که بهتر بتونن اثرات تغییرات یخ رو بر آب و هوای منطقه‌ای و جهانی محدود کنن.»

این پژوهش از یه روش چندمنظوره استفاده کرد که شامل مجموعه‌های دیاتوم، دینوفلاژله و فئورامینفرهای پلانکتونی، نشانگرهای یخ دریا، نسبت‌های Na/Ca و Ba/Ca فئورامینفرهای پلانکتونی و مجموعه‌های فئورامینفرهای بنتیک بود تا رشد یخ دریاها، دماهای سطحی اقیانوس، همرفت اقیانوسِ عمیق و همچنین تغییرات توی ورود آب شیرین و منابعشون در طول آخرین دورهٔ بین‌یخچالی رو بازسازی کنه.